Limit umów czasowych nie zadziała wstecz

Zgodnie z art. 14 ust 4. („do umów o pracę na czas określony, trwających w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się art. 25(1) ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, jednakże do okresu zatrudnienia, o którym mowa w tym przepisie, wlicza się okres zatrudnienia na podstawie umowy o pracę na czas określony przypadający od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, a trwająca w tym dniu umowa o pracę na czas określony jest uważana za pierwszą umowę w rozumieniu art. 25 ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą albo za drugą umowę w rozumieniu tego przepisu, jeżeli została zawarta, jako druga umowa w rozumieniu art. 25 ustawy zmienianej w art. 1 w dotychczasowym brzmieniu.”) nowelizacji kodeksu pracy dotyczącej umów terminowych, które trwały w momencie wejścia w życie nowych przepisów, należy kierować się art. 25 k.p. ustawy nowelizującej. Okres zatrudnienia wspomniany w przepisie należy analizować zgodnie z definicją zawartą w przepisie, z uwzględnieniem okresu przypadającego od dnia wejścia w życie umowy. Umowa terminowa uważana jest za pierwszą bądź drugą umowę terminową zgodnie z nowelizacją art. 25 k.p. Przepisy te najlepiej analizować na przykładzie. Wiele osób zastanawia się, czy okres trwania umów na czas określony przed wejściem w życie ustawy, a więc przed 22 lutego 2016 r. może być wliczony do 33-miesięcznego limitu w przypadku umów terminowych zawieranych po tej dacie.

Okresy zatrudnienia przypadające przed 22 lutego 2016 roku, w przypadku umów terminowych, nie będą wliczane do 33-miesięcznego limitu. Nie jest to możliwe z racji tego, iż nasze prawo nie działa wstecz. Ograniczenie w postaci 33 miesięcy dla okresu trwania zatrudnienia na podstawie umów terminowych liczy się wyłącznie od momentu wejścia w życie nowelizacji. O kwestie limitowania nie muszą się, zatem martwić Ci, którzy zawarli tego typu umowy przez 22 lutym bieżącego roku. Przed pojawieniem się ustawy nowelizującej k.p. nie zawierał ograniczeń czasowych odnoszących się do trwania umów na czas określonych, a co za tym idzie okres obowiązywania tych kontraktów przed zmianami nie może być uwzględniony.

Podsumowując: niezależnie od ilości umów terminowych oraz czasu ich trwania przed finalną datą 22 lutego 2016 r., w kwestii umów na czas określonych zawartych od tej daty, limit 33 miesięcy będzie liczony od dnia jej zawarcia, a co za tym idzie, będzie ona również jedną z trzech dopuszczalnych przez prawo umów terminowych.